Explorar los documents (3037 total)
Le premier numéro paraît en 1965, il débute par un texte liminaire Revolucion occitana, souvent repris par la suite, qui constitue un manifeste et annonce mai 68. Le texte est rédigé par Robert Lafont et Yves Rouquette.
L'importance de Viure tient à son caractère précurseur dans tous les domaines. Par ses analyses (aliénation, colonialisme intérieur, socialisme, nationalisme...) la revue a donné les éléménts nécessaires à la réappropriation de l'histoire et de l'identité occitanes. Des désaccords au sein du comité de rédaction entraîneront la disparition de la revue en 1973.
Emission del 21 d'abril de 2020
Vistre
Una emission 100% consacrada au Vistre, flume de Gard. Subrevivença d'aquel ancian braç de Ròse, que lo detla s'espandiá de Seta a Pòrt Sant Loís au quaternari. Descubrètz son istòria bolegadissa entre lei montges de Salmòdi, lei Raimon de Sant Gèli e lei comtes de Barcelona, vassaus dau papa a Melguelh. Aqueu reportatge fai tanben omenatge dei colèras dau Vistre au fieu deis atges, e actualament son amenatjament e la restauracion de sei dogas per l' E.P.T.B Vistre.
Un reportatge de Miquèu Gravier
[resumit de Tè Vé Òc]
Institut d'Estudis Occitans d'Aude
Dins aquela mòstra concebuda per lo CIRDÒC e l'Institut d'Estudis Occitans d'Aude, descobrissètz l’univèrs del conte occitan a travèrs 16 de sos personatges emblematics : Joan de l’Ors de segur, mas tanben lo vailet, la vièlha, lo piòt... Una galariá de retraches d’unas de las figuras recurrentas de la literatura orala dels païses d’òc.
Retrobaretz sus la Maleta :
- Per la version lengadociana, los visuals e tèxtes dels 16 panèls e las istòrias per escotar, legidas per Joanda ;
- Per la version gascona, los visuals e tèxtes dels 16 panèls e las istòrias per escotar, legidas per David Escarpit ;
- Per la version multilingüa, lo libret de las traduccions francesas, anglesas, alemandas e catalanas de las aventuras dels amics de Joan de l'Ors.
Emission del 08 d'abril de 2020
Una jornada al Carnaval de Limós
Lo Carnaval de Limós es lo mai long dau monde : tres mes, de genièr a març, lo dissabte e lo dimenche. Fecos e godils vos i encantan.Vos fasem descubrir una jornada dempuèi lo matin juscas a l'après dinnar, dos temps de sortida d'una banda e de sei musicaires. Lo Carnaval es pas un espectacle mas una fèsta partejada amb lei gens venguts veire e participar. E se volètz veire la sortida a la nuèch amb leis entòrchas, vos faudrà anar a Limós !
Un reportatge de Lisa Gròs
[resumit de Tè Vé Òc]
