Miralh, creada en 2024 al convit del Centre d'Iniciativa Artistica del Miralh, es una adaptacion de Vifs concebut en 2013 e jogat puèi en musèus, glèisas, clastras, refectòris, puèi de Vives, adaptada a Sevran en 2019. En 2024, lo GdRA es artista associat a l'Universitat Joan Jaurés del Miralh a Tolosa.
Miralh es abans tot una collècta de mots e d'imatges, un recuèlh de caras parlantas del paisatge de l'Universitat, sos interiors e exteriors, frontièras e continuitats, son luòc intèrn, mas tanben lo quartièr a lo qual aparten. Aquelas fàcias parlan de lors usatges en país, a totas edats, per d'imatges depausats en agòra larja, un film sus nòu ecrans, aculhissent lo teatre cara de las personas testimònis e lo public en son còr, coma en miralh.
Al centre d'aquel espaci de representacions als agaches crosats, un luòc instable, relacional, movent, a se jogar en rebombs e casudas, en estacions e en envòls : un trampolin e sa tela. Aicí una dança coma un ligam entre aquel luòc tibat e los ecrans suls quals las caras parlan del paisatge miralh, « mirail / miralh » en occitan, lor fac, lor quartièr, lors trajèctes e passatges en aqueles endreches. Una ecologia de las practicas divèrsas e dels usatges plurals.
Mentre que de dançaires dançairas espròvan l'espaci instable, a far, coma una persona jòga en sa vida e de sa vida, apareis suls ecrans un tèxt a prepaus del pòble mancant qu'una filosòfa de l'Universitat a co-escrich a partir del real dels testimoniatges eissits de la Fac. Puèi un cant, una musica, una òda a nòstras apertenéncias e a nòstres estacaments, dels racontes retrobats terrèstres en aquela tèrra del miralh. De còps estranh de s'i tenir de pè, mas fasedor, en esprovant, per sauts e respiracions, pausas e engatjaments. A l'Universitat coma dins son quartièr.
A l'entorn de la creacion : dorsièr complèt per la descobrir
AQUI 
