Parcours :
A l’ora de la mobilizacion generala, es l’esperit patriotic oficial qu’inspira la majoritat granda de la produccion estampada d’expression occitana per fin de provocar l’adesion de l’opinion publica e d’entreténer dins lo cap dels combatents l’idèa de revenge. Las publicacions de l’epòca testimònian d’aquela mentalitat amb de cants, de poèmas, e tanben d’illustracions que venon sosténer amb de caricaturas antigermanicas lo discors oficial. Las produccions en lenga occitana seguisson aquela règla e s’i torna trobar la traça d’aquel patriotisme bellicós que sembla pron estrangièr als sentiments que los combatents mobilizats e lors parents e amics exprimiguèron dins las letras e los quasernets personals.
La melhora illustracion d’aqueste vam patriotic es la del jornal Lou Gal que causís per titol (occitan) lo dels “totèms” nacionals, lo pol gallés. Se tròba aquel meteis sentiment en cò dels poètas que, amb Prosper Estieu - que publica lo “Clam de guèrra occitan” compausat lo 27 d’agost de 1914- seguisson la propaganda.
La carta postala foguèt amb la premsa lo principal vector de propaganda anti-alemanda que marca la debuta de la guèrra. Los dessenhs satirics ridiculizan l’emperaire Guilhèm II – aquí escaissat en occitan “l’Ogre allemand”, e l’emperaire d’Àustria-Ongria, Francés Ferdinand - “Lou Pichoun Poucet”. Dins lors letras e lors quasernets, fòrça soldats constatèron lo desencalatge entre la propaganda oficiala, que presentava volontièr l’enemic coma mal preparat e sosequipat militarament, e la violéncia qu’afrontèron pendent los primièrs meses de la guèrra.
La melhora illustracion d’aqueste vam patriotic es la del jornal Lou Gal que causís per titol (occitan) lo dels “totèms” nacionals, lo pol gallés. Se tròba aquel meteis sentiment en cò dels poètas que, amb Prosper Estieu - que publica lo “Clam de guèrra occitan” compausat lo 27 d’agost de 1914- seguisson la propaganda.
La carta postala foguèt amb la premsa lo principal vector de propaganda anti-alemanda que marca la debuta de la guèrra. Los dessenhs satirics ridiculizan l’emperaire Guilhèm II – aquí escaissat en occitan “l’Ogre allemand”, e l’emperaire d’Àustria-Ongria, Francés Ferdinand - “Lou Pichoun Poucet”. Dins lors letras e lors quasernets, fòrça soldats constatèron lo desencalatge entre la propaganda oficiala, que presentava volontièr l’enemic coma mal preparat e sosequipat militarament, e la violéncia qu’afrontèron pendent los primièrs meses de la guèrra.
